Alkoholizm i życie rodzinne
Gdy w rodzinie pojawia się alkoholizm, zachodzi wiele zmian. Niestety na ogół nawet nie zauważamy, kiedy przekraczamy granicę rodziny normalnej i patologicznej. W przypadku alkoholu jest to szalenie trudne, bo w końcu każdy pije i trudno określić czy to, co robi ojciec czy matka jest już alkoholizmem czy jeszcze alkoholu smakowaniem. Dlatego tak trudne jest potem samo leczenie uzależnienia od alkoholu. Nie wiemy kiedy je rozpocząć i w jaki sposób. Należy przyznać, że leczenie uzależnienia od alkoholu wymaga od nas pewnego wysiłku, osoba uzależniona sama nie zgłosi się do kliniki, więc wszystko spoczywa na naszych barkach. Teoretycznie wiadomo, że warto rozpocząć leczenie uzależnienia od alkoholu, bo przyniesie to same korzyści, dla całej rodziny, jednak w praktyce niewiele osób się na to decyduje z różnych powodów. Jednym z nich jest oczywiście wstyd, który paraliżuje wszelkie ruchy. Należy jednak zapomnieć o tym, co dzieje się dokoła, o wszystkich plotkach, które powstałyby nawet bez naszych problemów i wziąć się za pewne działania. Jeśli tego nie zrobimy i leczenie uzależnienia od alkoholu nie zostanie rozpoczęte, możemy zniszczyć naszą rodzinę. Dla picia nie ma usprawiedliwienia, jeśli mąż wraca z pracy, mówi, że jest zmęczony i dla tego musi codziennie wypić szklankę whisky, to znak, że należy zacząć działać, nawet jeśli są to działania wbrew jego woli. Pamiętajmy, że zawsze tak jest, leczenie uzależnienia od alkoholu jest zawsze przymusowe, bo nikt uzależniony sam nie zdaje sobie z tego sprawy i nie jest w stanie jakoś działać, by z tego dołka się wyciągnąć. Dlatego jedynie specjalistyczne leczenie uzależnienia od alkoholu jest w stanie mu pomóc. Jeśli się na to nie zdecydujemy, ucierpi cała rodzina, a tego z pewnością nie chcemy. Pamiętajmy że traumy z dzieciństwa zaważą na całym życiu naszych dzieci, dlatego należy jak najwięcej dołożyć starań, żeby leczenie uzależnienia od alkoholu jednak się rozpoczęło, a wszyscy na tym skorzystamy.
Zmiany w zakresie napędu psychoruchowego są bardzo różne i są odpowiednikiem różnych objawów psychopatologicznych. Otępienie uczuciowe czy. euforia współistnieją z utrudnieniem tak podejmowania, jak i kontynuowania ^czynności. W ciężkich stanach chory może stać sią zupełnie bezczynny, a to może być znaczną przeszkodą np. w rehabilitacji ruchowej. W przypadku istnienia drażliwości lub dysforii podejmowanie czynności może […]