Kategoria
« »

Medycyna sądowa

Mogłoby się wydawać, że jest to nowy dział lekarski, jednak jak podają źródła po raz pierwsze wydziały uniwersyteckie tym się zajmujące powstawały na początku XIX wieku. Jest to dział nauki, który znajduje się na styku medycyny i prawa, jest to bardzo szeroka specjalizacja, bo łączy w sobie wiele różnych dziedzin, często spoza działu medycznego. Przede wszystkim ma za zadanie dostosowanie osiągnięć sztuki lekarskiej w taki sposób, aby można je było przedstawić w trakcie postępowania sądowego. Na ogół specjalista lekarz medycyny sądowej i tak musi współpracować z wieloma innymi osobami, ponieważ często nie istnieje możliwość stwierdzenia przyczyny śmierci bez podjęcia np. badań laboratoryjnych. Jest to dziedzina nauki, która rozwija się bardzo szybko, a jej poszczególne gałęzie rozrastają się z każdym rokiem.

Najczęściej lekarze trudniący się tą specjalizacją pracują w zespole, gdzie każda osoba zajmuje się innym zagadnieniem – tylko w ten sposób można liczyć na to, że ich badania będą w pełni rzetelne i nieomylne. Większość specjalistów zajmuje się wykonywaniem sekcji zwłok, tak aby dowiedzieć się co było przyczyną śmierci. Ich kolejnym ważnym zadaniem jest opisywanie przyczyny w sprawach sądowych. Mogą również pełnić rolę biegłych w sądzie oraz zdarza się, że badają osoby żywe jeśli tego wymaga śledztwo. Jedno jest pewne – leczenie nie jest tym czym zajmuje się medycyna sądowa. Najważniejszą częścią ich działalności jest wykonywanie sekcji zwłok. W trakcie zabiegu trzeba sprawdzić jaka była przyczyna śmierci, czas zgonu, trzeba ustalić jakie organy wewnętrzne odniosły obrażenia. Trzeba sprawdzić czy istnieje związek przyczynowo – skutkowy między urazem, a śmiercią. Jest to także czas na zebranie i połączenie faktów, które miałyby spowodować śmierć. Często okazuje się, że trzeba zabezpieczyć różne dowody konieczne w dalszym postępowaniu. Nie można pominąć żądnego z elementów sekcji, ponieważ później może się okazać, że przez to niemożliwym jest wyjaśnienie dalszych przyczyn śmierci. W szczególnie ciężkich przypadkach sekcji dokonuje więcej niż jeden lekarz.

Innym zagadnieniem jest zasypianie w czasie wykonywania czynności. Do częstych obiektywnych objawów, subiektywnie nie odczuwanych jako przykre, należy zasypianie chorego, np. w czasie oglądania programu telewizyjnego czy czytania książki. Senność ta jest przede wszystkim spowodowana wzmożoną męczliwością chorego. Popęd stadny jest najczęściej podwyższony. Chory na ogół nie lubi przebywać w samotności. Dużą radość i przyjemność […]