Narcyzm
Pojęciem narcyzmu określa się w psychologii nadmierną miłość własną, połączoną z mylną oceną własnej wartości. Narcyzm uwidacznia się też w odbiegających od norm zachowania seksualnego. Według Zygmunta Freuda, każde dziecko przechodzi fazę rozwoju silnie nacechowaną zachowaniami narcystycznymi, która jeśli kształtowanie się osobowości przebiega normalnie, nie prowadzi do narcyzmu w wieku dorosłym. W psychologii wyróżnia się narcyzm pierwotny, w którym zainteresowania kieruje się zarówno ku własnej osobie jak i ku otoczeniu, oraz chorobliwy narcyzm wtórny, który powoduje, że człowiek skupia się wyłącznie na własnej osobie, tak, że dochodzi do niezgodnej z rzeczywistością oceny własnej wartości. Taki zachwyt własną osobą oznacza przeniesienie na własne ja energii uczuciowej i psychicznej płynącej z nieświadomości popędów. Taka reakcja wynika z potrzeby kateksji, czyli wyładowania impulsów, związanych głównie z libido. Już we wczesnym okresie życia dziecka, mimo tego, że matka intensywnie nim się opiekuje, dochodzi do osłabienia kontaktu i nieuniknionego przetwarzania jedność matki i dziecka. Dziecko próbuje wyrównać tę stratę. Wytwarza sobie wspaniały obraz własnej osoby i idealizuje wizerunek własnej osoby.
Zaburzenia psychiczne u dzieci występują stosunkowo rzadko. Z reguły są one wynikiem wrodzonej wady, która mogła być spowodowana poprzez nieodpowiednie zachowanie przyszłej mamy podczas ciąży. Kobiety nie zdają sobie jak bardzo negatywnie alkohol oraz palenie papierosów wpływa na noszony przez nie płód. Bardzo niebezpiecznym czynnikiem jest również stres. Powoduje on, że układ nerwowy nie rozwija […]