Nerwice
Coraz częściej dzieci wychowywane są w tak zwany bezstresowy sposób. Rodzice nie narzucają dzieciom żadnych obowiązków, pozostawiając im praktycznie całkowitą swobodę działania. Dzieci tak wychowywane robią, co chcą, a jeśli zrobią coś złego nie są zazwyczaj karane, ponieważ rodzice zakładają, że dziecko samo z siebie wyciągnie wnioski ze swego złego zachowania i drugi raz zachowa się poprawnie. Rodzice za wszelką cenę unikają sytuacji w codziennym życiu, które mogłyby zestresować ich pociechy. Dziecko takie żyje pod przysłowiowym kloszem, kompletnie oderwane od rzeczywistości. Dodatkowo jest utwierdzane w przekonaniu o swej wielkiej wartości. Tak wychowane dziecko kiedyś niestety musi skonfrontować się z otaczającym go światem. O ile przez trudy szkoły pomogą przejść mu rodzice, o tyle w pracy trzeba zacząć sobie radzić samemu. Przekonany o swej doskonałości człowiek nagle zostaje sprowadzony na ziemię. Okazuje się, że jego wiedza jest niewielka, pracuje za wolno, często się myli. Poza tym ciągle z kimś jest porównywany. Rano budzi się zestresowany, w pracy stresuje się jeszcze bardziej. Wpada w nerwice, każda sytuacja go przeraża. Aby jakoś w miarę normalnie funkcjonować, zaczyna łykać proszki na uspokojenie, albo szuka fachowej pomocy u psychologa.
Zaburzenia psychiczne u dzieci występują stosunkowo rzadko. Z reguły są one wynikiem wrodzonej wady, która mogła być spowodowana poprzez nieodpowiednie zachowanie przyszłej mamy podczas ciąży. Kobiety nie zdają sobie jak bardzo negatywnie alkohol oraz palenie papierosów wpływa na noszony przez nie płód. Bardzo niebezpiecznym czynnikiem jest również stres. Powoduje on, że układ nerwowy nie rozwija […]