Odmrożenia
Tak jak zbyt wysokie, tak zbyt niskie temperatury powierza mogą spowodować rozległe uszkodzenia tkanek na skutek stopniowej utraty ciepła przez organizm i zaburzenia funkcjonowania układy krwionośnego. Wychłodzeniu i odmrożeniu w pierwszej kolejności ulegają odkryte na policzkach, a także palce rąk i nóg. Należy je więc starannie chronić. W ostateczności można na przykład ciepłą dłonią osłaniać na mrozie uszy lub nos, a zamarzniętą rękę przykładać do brzucha. Szybkiej utracie ciepła sprzyjają wilgoć i przemoczenie odzieży, wiatr i bezruch. O odmrożenia łatwiej u osób starszych, dzieci chorych zwłaszcza z zaburzeniami krążenia krwi, oraz tych u których wcześniej dochodziło do odmrożeń. Uszkodzenia tkanek wywołane przez miejscowe odmrożenia I stopnia są niemal takie same jak poparzeniach. Organizm broniąc się przed utratą ciepła próbuje przede wszystkim zachować odpowiednią temperaturę w obrębie ważnych narządów wewnętrznych. Dlatego najpierw krew odpływa z zewnętrznych powłok ciała, by w ten sposób zmniejszyć ilość ciepła traconego przez skórę, która staje się blada. Niewielkie włosko na rękach i nogach podnoszą się – jest to odruch, który niegdyś silnej owłosionemu człowiekowi pozwała, tak jak wielu innym ssakom, zwiększyć barierę chroniącą.
Ta mnogość podziałów i mnogość praktycznych możliwości kwalifikowania każdego chorego do bardzo różnych grup, a także możliwość zakwalifikowania jednego i tego samego chorego do wielu grup jednocześnie stwarza znaczne utrudnienie. Dlatego wydaje się, że o właściwym postępowaniu będzie decydowała przede wszystkim inteligencja lekarza, który ‚powinien umieć rozpoznać zespół depresyjny, nawet jeśli będzie to depresja typu […]