Starość
Jako starość określa się ostatni okres życia człowieka, rozpoczynający się w wieku około 70 lat. W organizmie człowieka następują charakterystyczne zmiany, które są, efektem naturalnego procesu, starzenia się, a nie choroby. Pierwszą zewnętrzną oznaką starości jest zmniejszenie się elastyczności skóry. Starzenie się w takim, samym stopniu dotyczy narządów zewnętrznych. Niektóre z nich, zmniejszają się, a mięśnie stopniowa zanikają. Zmiany starcze nie omijają mięśnia sercowego, który wyraźnie słabnie i staje, się mniej wydolny. Swoją elastyczność tracą także naczynia, krwionośne. Spada zdolność organizmu do wysiłku zewnętrznego, dlatego starszy człowiek jest mniej sprawny i ma słabszy refleks. W przeciwieństwie, do sprawności fizycznej, sprawność umysłową często udaje się zachować aż do późnych lat życia. Wiele procesów zachodzących w organizmie, starszej osoby nie zostało dotychczas, do końca zbadanych. Wywodzi się z założenia, ze istotną rolę odgrywają zmiany zachodzące na poziomie komórek – najmniejszych jednostek budujących ciało ludzkie. Stwierdzono na przykład, że w komórkach zaczyna gromadzić się duża ilość produktów przemiany materii, które u młodszego człowieka są z komórek usuwane.
Zaburzenia psychiczne u dzieci występują stosunkowo rzadko. Z reguły są one wynikiem wrodzonej wady, która mogła być spowodowana poprzez nieodpowiednie zachowanie przyszłej mamy podczas ciąży. Kobiety nie zdają sobie jak bardzo negatywnie alkohol oraz palenie papierosów wpływa na noszony przez nie płód. Bardzo niebezpiecznym czynnikiem jest również stres. Powoduje on, że układ nerwowy nie rozwija […]